Πάνω που νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα, η Εθνική φρόντισε να μας πείσει ότι υπάρχει και πιο κάτω…Το Λιχτενστάιν, με μόλις μία ολοκληρωμένη επίθεση σε όλο τον αγώνα πέτυχε ένα γκολ και κατέγραψε τον πρώτο βαθμό και το πρώτοι τέρμα του στο 10ο όμιλο των προκριματικών, με παίκτες και πάγκο να πανηγυρίζουν θαρρείς και κατάκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο και την ελληνική ομάδα να φτάνει ξανά στην απόλυτη απαξίωση.
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έγραψε ακόμη μια «μαύρη» σελίδα στην πορεία του στο χρόνο, που ήρθε ως συνέχεια ηττών από ομάδες όπως τα Νησιά Φερόε, το Λουξεμβούργο, η Σαουδική Αραβία, η Λευκορωσία…Ο Φαν Σιπ ξεκίνησε την περιπέτειά του στον ελληνικό πάγκο με ήττα στη Φινλανδία και ισοπαλία απέναντι στο Λιχτενστάιν, χάνοντας «πόντους» με το «καλημέρα» κι ας μην ξέρει καλά-καλά ακόμη τα ονόματα των παικτών του.
Το μόνο βέβαιο, πάντως, είναι πως σε αυτά τα δύο παιχνίδια πρέπει να είδε πολλά και να κατάλαβε ακόμη περισσότερα. Τα συμπεράσματά του οφείλει να τα διαχειριστεί κατάλληλα για να βελτιώσει την εικόνα μιας ομάδας που μοιάζει -κι εν πολλοίς είναι- ερασιτεχνική σε νοοτροπία, ποδοσφαιρική κουλτούρα και ποιότητα. Απέναντι στο Λιχτενστάιν οι περισσότεροι έκαναν αγγαρεία, θαρρείς και είναι σε θέση εδώ και χρόνια να υποτιμούν τον αντίπαλο, κι ας τον λένε Γιβραλτάρ, Ανδόρα ή όπως αλλιώς.
Ο Φαν Σιπ, πρωτίστως, θα πρέπει να φτιάξει τα αποδυτήρια θεσπίζοντας τους κανόνες, κι όποιος δεν τους σεβαστεί να μείνει εκτός με συνοπτικές διαδικασίες, όπως κι αν τον λένε, ό,τι κι αν αναγράφεται στο βιογραφικό του. Το «μαχαίρι» πρέπει να είναι στα χέρια του ομοσπονδιακού εκλέκτορα, χωρίς παρεμβάσεις από Ομοσπονδία και παράγοντες.
Ο Ότο Ρεχάγκελ δεν είχε διστάσει να θέσει εκτός ομάδας ονόματα όπως οι Γεωργάτος, Μαχλάς, Ελευθερόπουλος, Κώστας Κωνσταντινίδης, για να εφαρμόσει την πειθαρχία που ήθελε και να στείλει το μήνυμα στους υπόλοιπους πως υπεράνω της ομάδας ουδείς, όπως και ουδείς αναντικατάστατος. Η Ιστορία τον δικαίωσε, αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για την τύχη του αθλήματος στη χώρα, παράγοντες και παίκτες, είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως…
Για να μπορέσει να είναι ανταγωνιστική η Εθνική στα προκριματικά του Μουντιάλ 2022, οι βάσεις πρέπει να μπουν από σήμερα: κανόνες και απόλυτος σεβασμός σε αυτούς, αγωνιστική ταυτότητα, πλάνο και παίκτες που θα είναι οι κατάλληλοι για να το υπηρετήσουν. Η ομάδα πρέπει να αποκτήσει σταθερή βάση και τα αποδυτήριά της να περνούν όσοι θέλουν να παίξουν γι΄ αυτή και όποιοι έχουν το επίπεδο για να είναι εκεί.
Ο «χερ Ότο» είχε κατηγορηθεί πως μετέτρεψε την Εθνική σε «κλειστό κλαμπ» λόγω του σταθερού κορμού που διατηρούσε, είδαμε όμως και την κατάληξη όταν φτάσαμε στο άλλο άκρο, με την ομάδα να γίνεται «κέντρο διερχομένων» και πεδίο δοκιμών, όταν διακυβεύονταν προκρίσεις… Σύμφωνοι, λείπει η προσωπικότητα των παικτών που έγραψαν το έπος της Πορτογαλίας, όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο οφείλει με κάθε τρόπο να δημιουργήσει τους νέους Ζαγοράκηδες, Καραγκούνηδες, Κατσουράνηδες…
