Στους χειμερινούς ρυθμούς επανέρχεται από την Κυριακή, 27 Οκτωβρίου 2019, η ζωή των Ελλήνων αλλά και των κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην χειμερινή ώρα περνάμε λοιπόν από τα ξημερώματα της Κυριακής, 27-10-2019, με αποτέλεσμα να κερδίζουμε μια ώρα ύπνο. χειμερινη ωρα.
Έτσι, στις 04:00 το πρωί οι δείκτες των ρολογιών έπρεπε να γυρίσουν μία ώρα πίσω και να δείχνουν 03:00, καθώς έληξε η εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας. Η χειμερινή ώρα θα διαρκέσει μέχρι την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου του 2020 και ειδικότερα έως τις 29-03-2020 οπότε επανέρχεται η θερινή ώρα.
Το μέτρο αυτό εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε σύμφωνα με την οδηγία 2000/84/ΕΚ (άρθρο 4) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Ιανoυαρίου 2001.
Κατάργηση της θερινής ώρας
Οι αλλαγές ώρας θα τερματιστούν το 2021 μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ελήφθη τον περασμένο Μάρτιο.
Οι χώρες της ΕΕ που θα αποφασίσουν να διατηρήσουν την θερινή τους ώρα θα πρέπει να πραγματοποιήσουν την τελική τους αλλαγή την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου του 2021. Αυτές οι οποίες προτιμούν να διατηρήσουν την χειμερινή τους ώρα μπορούν να προσαρμόσουν οριστικά τα ρολόγια τους την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του 2021, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που εγκρίθηκε από τα μέλη του ΕΚ με 410 ψήφους υπέρ, έναντι 192 κατά και 51 αποχών.
Το τελευταίο διάστημα επικράτησε σύγχυση σχετικά την εναλλαγή ανάμεσα σε θερινή και χειμερινή ώρα έπειτα από πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για κατάργησή της.
Αν η Ελλάδα επιλέξει τελικά να σταματήσει να…γυρίζει τους δείκτες των ρολογιών τότε η αλλαγή ώρας στις 28 Μαρτίου 2021 θα είναι το τελευταίο υποχρεωτικό πέρασμα στη θερινή ώρα, ενώ οι χώρες που επιθυμούν να επιστρέψουν μόνιμα στη χειμερινή ώρα θα έχουν τη δυνατότητα να την αλλάξουν μια τελευταία φορά στις 25 Οκτωβρίου 2020. Αυτή τη στιγμή οι χώρες της ΕΕ κατανέμονται σε τρεις διαφορετικές ωριαίες ζώνες:
1. την ώρα της δυτικής Ευρώπης (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο)
2. την ώρα της κεντρικής Ευρώπης (17 χώρες) και
3. την ώρα της ανατολικής Ευρώπης (Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Εσθονία, Φινλανδία, Λετονία, Λιθουανία και Ρουμανία)
Η πρώτη φορά πάντως που έγινε αναφορά περί θερινής ώρας ήταν το 1784 από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος εξέφρασε την ιδέα με άρθρο του σε γαλλική εφημερίδα.
Ο Φραγκλίνος παρουσίασε ένα σχέδιο για τον περιορισμό του κόστους φωτισμού, «να περιορίσουν οι Γάλλοι τη χρήση κεριών» προτείνοντάς τους να ξυπνάνε μια ώρα νωρίτερα. Πέρασαν πάνω από εκατό χρόνια για να εφαρμοστεί τελικά το μέτρο της αλλαγής σε θερινή ώρα. Πρώτη ήταν η Γερμανία το 1916 κατά την διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, το παράδειγμα της οποίας ακολούθησε και το Ηνωμένο Βασίλειο. Δυο χρόνια αργότερα, το 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου, κυρίως των αγροτών, οι οποίοι χρειάζονταν το φως του ήλιου από νωρίς το πρωί για να κάνουν τις αγροτικές τους εργασίες.
Στην Ελλάδα η εφαρμογή της θερινής ώρας έγινε δοκιμαστικά για πρώτη φορά το 1932, αλλά τελικά δεν υιοθετήθηκε μέχρι το 1975 που αποφασίστηκε να «γυρνάμε» τα ρολόγια μας μια ώρα μπροστά την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και μια ώρα πίσω την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Η αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρεώνει με νόμο να την τηρήσουν όλα τα κράτη μέλη.
Η αλλαγή της ώρας εισήχθη για πρώτη φορά στη Γερμανία κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η αλλαγή καταργήθηκε. Μόνο το 1980 εισήχθη εκ νέου με στόχο την καλύτερη χρήση του φωτός της ημέρας. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι αμφιλεγόμενο.
Δεν συμμετέχουν όλες οι χώρες στην αλλαγή της ώρας. Η Ρωσία, για παράδειγμα, δεν αλλάζει την ώρα το καλοκαίρι καθώς η χώρα έχει έντεκα διαφορετικές ζώνες ώρας. Από την άλλη πλευρά, η τεχνητά εισαγόμενη καλοκαιρινή περίοδος ήταν τόσο ελκυστική για την Τουρκία που πέρυσι αποφάσισε να διατηρήσει και τον χειμώνα τη θερινή ώρα.
