«Η βία δεν έχει χρώμα, δεν είναι η λύση». Αυτό διαμηνύει, σε ανάρτησή του, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης με αφορμή την επέτειο του εγκλήματος στην τράπεζα “Marfin”.
Αναλυτικά η ανάρτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης έχει ως εξής:
«Αν το έγκλημα στη Marfin είχε διαπραχθεί από ακροδεξιούς -κι όχι ακροαριστερούς- φασίστες, οι πλατείες θα γέμιζαν κάθε χρόνο ανήμερα της επετείου! Θα ακούγαμε συνθήματα για τη δημοκρατία, για την ανάγκη να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία, για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δράστες που έκαψαν ζωντανούς την εγκυμονούσα Αγγελική Παπαθανασοπούλου, τον Επαμεινώνδα Τσάκαλη και την Παρασκευή Ζούλια! Για το έγκλημα αυτό, όμως, οι συνήθως «ευαίσθητοι» επέλεξαν τη σιωπή. Δυστυχώς, φαίνεται πως στον τόπο μας υπάρχουν ακόμα αρκετοί που υποστηρίζουν την τυφλή βία. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο φανερά. Αρκεί, με τη λογική τους, αυτοί που ασκούν βία να είναι «από τη σωστή πλευρά». Δυστυχώς!
Το έγκλημα στη Marfin, σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια, δεν ήταν βέβαια ένα μεμονωμένο περιστατικό. Ήταν η τραγική συνέπεια μιας εποχής όπου, με αφορμή την κρίση, κυριάρχησε ο διχαστικός λόγος, η πόλωση και η τοξικότητα. Σήμερα, η Ελλάδα είναι μια διαφορετική χώρα. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι οι οποίοι θεωρούν πως η πολιτική αστάθεια, η αμφισβήτηση των θεσμών και οι πλατείες του λαϊκισμού και της αγανάκτησης, είναι το όχημα για να αποκομίσουν μικροπολιτικά οφέλη. Έχουμε καθήκον, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, να μην επιτρέψουμε η Ελλάδα να ξαναγυρίσει πίσω στα σκοτεινά χρόνια του διχασμού. Οφείλουμε να κοιτάμε μπροστά και να χτίζουμε ένα μέλλον με δημοκρατία – που διαθέτει πάντοτε τις αναγκαίες βαλβίδες εκτόνωσης- με ενότητα και με ανθρωπιά.
Αν καταλάβουμε όλοι ότι η βία δεν έχει χρώμα και ότι δεν είναι η λύση, αλλά ένα ακόμα βαρύ πρόβλημα, τότε θα μπορέσουμε να πούμε με βεβαιότητα πως το «ποτέ ξανά» δεν θα είναι απλώς ένα σύνθημα. Αλλά η πραγματικότητα στην πατρίδα μας!», καταλήγει ο κ. Χατζηδάκης.
Μαρινάκης: Ο αγώνας ενάντια στην τυφλή βία είναι διαρκής και χρέος μας είναι να έχουμε όλο και περισσότερα αποτελέσματα
«Οι ψυχές που δολοφονήθηκαν πριν από 15 χρόνια στη Μarfin, είναι μια μόνιμη και επιτακτική υπενθύμιση προς όλους μας και πρωτίστως στην πολιτεία, ότι ο αγώνας ενάντια στην τυφλή βία είναι διαρκής και χρέος μας είναι να έχουμε όλο και περισσότερα αποτελέσματα. Είναι καθήκον μας στη μνήμη της 32χρονης εγκύου Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της 36χρονης Παρασκευής Ζούλια και του 36χρονου Επαμεινώνδα Τσάκαλη και στις οικογένειές τους» τονίζει σε ανάρτησή του ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης για την επέτειο 15 χρόνων από την τραγωδία της Marfin.
Η ΟΝΝΕΔ για την Marfin: 15 χρόνια μετά τα θύματα ακόμη ζητούν δικαίωση
Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ορφέας Γεωργίου, μαζί με τον υπεύθυνο Περιφερειακών Οργανώσεων ΟΝΝΕΔ Φάνη Πασχάλη, τον υπεύθυνο Πολιτικού Σχεδιασμού ΟΝΝΕΔ Δημήτρη Ράπτη, τον υπεύθυνο ΜΑΚΙ Παναγιώτη Κόλλια, τον πρόεδρο ΝΕ Α’ Αθηνών Στέργιο Σπάσο, την Τομεάρχη Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης Πολιτικού Συμβουλίου ΟΝΝΕΔ Σταματίνα Αντωνίου, την υπεύθυνη Οργανωτικού ΝΕ Α’ Αθηνών Άννα Αγγελάκη και τον υπεύθυνο Εκλογικής Ετοιμότητας ΝΕ Α’ Αθηνών Κώστα Παπαγιάννη βρέθηκαν σήμερα στο μνημείο της Marfin για να αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων της εγκληματικής επίθεσης της 5ης Μαΐου 2010.
«Η επίθεση της 5ης Μαΐου 2010 αποτελεί μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η μνήμη των θυμάτων παραμένει ζωντανή και υπενθυμίζει την ανάγκη για διαρκή επαγρύπνηση απέναντι στον διχασμό, το μίσος και την τυφλή βία», αναφέρει σχετική ανακοίνωση της ΟΝΝΕΔ.
Και προσθέτει: «Δεκαπέντε χρόνια μετά, η Παρασκευή Ζούλια, η έγκυος Αγγελική Παπαθανασοπούλου και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης ακόμη ζητούν δικαίωση.
Η ΟΝΝΕΔ, με σεβασμό και αίσθημα ευθύνης, τιμά τη μνήμη τους και στέκεται απέναντι σε κάθε μορφή φανατισμού και μισαλλοδοξίας».
Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, Ορφέας Γεωργίου, δήλωσε: «Η τρομοκρατία, ο φανατισμός και η τυφλή βία δεν έχουν καμία θέση σε μια σύγχρονη, δημοκρατική κοινωνία. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή και τη μνήμη των θυμάτων, με πράξεις ευθύνης και σεβασμού. Το “ποτέ ξανά” δεν είναι σύνθημα, είναι χρέος όλων μας».