«Ανάσταση κι αγάπη λαμπερή, κάθε καμπάνα χαρωπά σημαίνει και ξημερώνει μέρα και φορεί στολή μ’ αστέρια κ’ άνθια κεντημένη… και μέσα στην καρδιά μου μυστικά νιώθω να ξημερώνει μια ημέρα, με κάλλη πλέον μαγικά, απ’ όσα είναι στη γη και στον αιθέρα»,
Κωστής Παλαμάς.
Ημέρα Λαμπρή. Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος.
Η Ανάστασή του είναι «εορτή εορτών» και «πανήγυρις πανηγύρεων», είναι η θεμελιώδης αλήθεια και το απόλυτο γεγονός της χριστιανικής πίστης. Μάλιστα, στην Ελληνορθόδοξη Παράδοση η Ανάσταση είναι το μείζον γεγονός. Βεβαίως, είναι εξόχως τιμητικό για μας ότι ο Υιός του Θεού γίνεται Άνθρωπος, αλλά είναι ακόμη πιο σπουδαίο ότι παθαίνει, σταυρώνεται, θανατώνεται και ανασταίνεται για να μας σώσει. Η Δυτική Χριστιανοσύνη τη Μεγάλη Εβδομάδα στέκεται περισσότερο στα Πάθη, στον πόνο και στο μαρτύριο της ανθρώπινης φύσης του Θεού. Η Ορθόδοξη καθ’ ημάς Ανατολή τονίζει και υμνεί περισσότερο την Ανάσταση. Τη νίκη του Θεού επί της αμαρτίας, τη νίκη του θαύματος επί του στεγνού ορθολογισμού.
Η πεποίθηση αυτή διασώθηκε αναλλοίωτη στη μακραίωνη παράδοση της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, γι’ αυτό και το Πάσχα, το γεγονός δηλαδή της Ανάστασης, εορτάζεται με μεγαλύτερη λαμπρότητα από ό,τι παραδοσιακά στον δυτικό κόσμο, στον οποίο κυρίαρχη εορτή είναι αυτής της Γεννήσεως του Σωτήρος.
Ο Χριστός με τη θέλησή Του σήκωσε στους ώμους Του το βάρος της αμαρτίας του κόσμου και υπέστη σταυρικό θάνατο. Και αυτή η θυσία ξεπεράστηκε με τη σειρά της από το χαρμόσυνο γεγονός της Ανάστασής του, το οποίο ανέτρεψε τα εγκόσμια δεδομένα.
Ο Θεάνθρωπος Έπαθε και Ανέστη. Ιστορικό το γεγονός, σε συγκεκριμένο χρόνο και χώρο.
Και εγένετο Πάσχα: εγένετο η μετάβαση. Η ζωή νίκησε τον θάνατο, η αφθαρσία τη φθορά, η ελπίδα την απελπισία, η πίστη την αμφιβολία.
Ανάσταση και Πάσχα στον καιρό την πανδημίας για τους δήμους της Αττικής
Προσαρμοσμένοι στα σημεία των καιρών και στα περιοριστικά μέτρα για τη μείωση της διασποράς του κορονοϊού γιόρτασαν την Ανάσταση οι δήμοι της Αττικής. Μπορεί το «Χριστός Ανέστη» να ακούστηκε νωρίτερα από το συνηθισμένο, όμως αυτό δεν στέρησε ούτε τη χαρά, ούτε την ψυχική ανάταση, ούτε τη λαμπρότητα της στιγμής.
Άλλωστε όλη η Μεγάλη Εβδομάδα κινήθηκε μέσα σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες. Με τις εκκλησίες να λειτουργούν με περιορισμένο αριθμό πιστών και τους περισσότερους να βιώνουν και να κοινωνούν το Θείο Δράμα και την κορύφωσή του από το σπίτι τους, ενώ η νύχτα της Ανάστασης βρήκε τον περισσότερο κόσμο στα μπαλκόνια του και ο εορτασμός της ανήμερα της Λαμπρής, τους περισσότερους στο δικό τους σπίτι και όχι σε σπίτια συγγενών και φίλων, ούτε εκτός Αττικής.
Την ώρα της Ανάστασης σε όλους τους δήμους της Αττικής τα πυροτεχνήματα έσκισαν τον ουρανό, δίνοντας έναν πανηγυρικό τόνο στη στιγμή και η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών απόλαυσε το θέαμα από τα μπαλκόνια και τις αυλές τους. Όλοι οι δήμαρχοι έστειλαν το δικό τους μήνυμα προς τους δημότες τους μαζί με τις πασχαλινές ευχές τους και αναφέρθηκαν στην ελπίδα που μοιράζει ο εμβολιασμός, πως αυτό το γεμάτο περιορισμούς Πάσχα της πανδημίας δεν θα επαναληφθεί.
Οι δήμοι όλες αυτές τις ημέρες προσπάθησαν να καλύψουν το όποιο κενό επέβαλε η πανδημία, στον βαθμό που αυτό θα ήταν δυνατόν. Οι περισσότεροι μετέδιδαν καθημερινά και διαδικτυακά τις Θείες Ακολουθίες των Ιερών Ναών της πόλης τους, μέσα από ειδική πλατφόρμα της επίσημης ιστοσελίδας τους, το ίδιο έκαναν και με την Ανάσταση, μερίμνησαν για τα άτομα που βιώνουν απομονωμένα αυτή την πανδημία, όπως οι ηλικιωμένοι, οι ευπαθείς ομάδες κ.α., μοίρασαν μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου τους τα «Πασχαλινά γεύματα» στις άπορες οικογένειες και σε αυτές που δεν μπορούν οικονομικά ή για λόγους υγείας να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, ενώ αρκετοί δήμοι δημιούργησαν και καλαθάκια με λαμπάδα, κουλουράκια και σοκολατένιο αυγό για τα παιδιά. Σε πολλούς δήμους αυτά τα «Πασχαλινά γεύματα» προσφέρονται με εθελοντές ακόμη και ανήμερα του Πάσχα.
