Νέα αύξηση καταγράφει η τιμή της αμόλυβδης καθώς σύμφωνα με τις τιμοληψίες του υπουργείου Οικονομίας σήμερα διαμορφώνεται στα 1,630 ευρώ/λίτρο όταν μια εβδομάδα νωρίτερα ήταν 1,603 ευρώ/λίτρο.
Στις Κυκλάδες καταγράφονται οι υψηλότερες τιμές 1,850 ευρώ το λίτρο ενώ στη δεύτερη ακολουθούν τα Δωδεκάνησα με 1,768 ευρώ/λίτρο.
Στην τρίτη θέση της σχετικής λίστας βρίσκεται η Ευρυτανία με 1,724 ευρώ/λίτρο.
Σε δύο νησιά του Αιγαίου, μάλιστα, τη Σίκινο και την Αμοργό υπήρξαν πρατήρια που υπέβαλαν στο παρατηρητήριο τιμών του υπουργείου τιμές ίσες ή άνω των δύο ευρώ.
Συγκεκριμένα ένα πρατήριο στη Σίκινο υπέβαλε τιμή 2,045 ευρώ το λίτρο ενώ ένα πρατήριο στα Κατάπολα υπέβαλε τιμή στα 2 ευρώ το λίτρο.
Στην Αττική, η τιμή διαμορφώνεται στα 1,611/λίτρο αυξημένη κατά 4 λεπτά μέσα σε μια εβδομάδα.
Οι αυξήσεις στις λιανικές τιμές των καυσίμων, σύμφωνα με τα στοιχεία από το Παρατηρητήριο Τιμών, είναι μικρότερες από την αύξηση των διεθνών τιμών σύμφωνα με τον Σύνδεσμο των Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών που τοποθετήθηκε σήμερα στο ζήτημα των ανατιμήσεων στα καύσιμα.
Όπως επισημαίνει ο ΣΕΕΠΕ, από τα μέσα του 2017 μέχρι σήμερα, οι διεθνείς τιμές τόσο του αργού όσο και των προϊόντων του ακολουθούν ανοδική πορεία καθώς το αργό Μπρέντ από τον Ιούλιο του 2017 έχει αυξηθεί κατά 66-70%, ενώ οι διεθνείς τιμές πετρελαιοειδών και συγκεκριμένα της αμόλυβδης βενζίνης 95 οκτανίων, κατά 40-50%.
«Οι λιανικές τιμές στην αντλία, όπως τις παρακολουθεί το Παρατηρητήριο Τιμών, δεν έχουν ακολουθήσει αυτή την αύξηση του κόστους. Είναι προφανές ότι έχει σημειωθεί μείωση του περιθωρίου κέρδους στο λιανικό επίπεδο, δηλαδή το κέρδος που αφορά το κομμάτι Επιχειρήσεις Εμπορίας, Μεταφορείς, και Πρατηριούχοι», υποστηρίζει ο ΣΕΕΠΕ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδος:
1. Από τα μέσα του 2017 μέχρι σήμερα, οι διεθνείς τιμές τόσο του αργού όσο και των προϊόντων του ακολουθούν μια ανοδική πορεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αργό Μπρέντ από τον Ιούλιο του 2017 έχει αυξηθεί κατά 66-70%, ενώ οι διεθνείς τιμές πετρελαιοειδών και συγκεκριμένα της αμόλυβδης βενζίνης 95 οκτανίων, κατά 40-50%.
2. Συνυπολογίζοντας το ότι στο ίδιο διάστημα το ευρώ έχει ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου, αλλά και το ότι ο ΦΠΑ ενισχύει την επιβάρυνση, προκύπτει ότι το συνολικό χονδρικό κόστος έχει αυξηθεί σημαντικά.
3. Οι λιανικές τιμές στην αντλία, όπως τις παρακολουθεί το Παρατηρητήριο Τιμών, δεν έχουν ακολουθήσει αυτή την αύξηση του κόστους. Είναι προφανές ότι έχει σημειωθεί μείωση του περιθωρίου κέρδους στο λιανικό επίπεδο, δηλαδή το κέρδος που αφορά το κομμάτι Επιχειρήσεις Εμπορίας, Μεταφορείς, και Πρατηριούχοι.
4. Η σύγκριση των λιανικών τιμών ανά περιοχή χρησιμοποιεί ως βάση την τιμή στην περιοχή Αθήνας. Αυτή η σύγκριση είναι εσφαλμένη. Όπως αναφέρει και το έγκριτο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ και όπως προκύπτει από τις αρμόδιες Ελεγκτικές Υπηρεσίες, η περιοχή Αθήνας και γενικότερα Αττικής χτυπιέται από εκτεταμένα φαινόμενα παραεμπορίας και λαθρεμπορίας. Αυτή η κατάσταση περιμένομε πάντοτε με την εφαρμογή μέτρων να αμβλυνθεί, αλλά μέχρι τότε ας έχομε όλοι υπ’ όψιν ότι όσο η Αττική έχει αυτές τις τεχνητά χαμηλές τιμές αποτελεί αναξιόπιστη βάση αναφοράς.
5. Οι αυξήσεις στις διεθνείς τιμές δεν συμφέρουν ποτέ τις Εταιρείες Εμπορίας! Κι αυτό για ορισμένους, πολύ απλούς λόγους:
Α. Χρειάζονται περισσότερα κεφάλαια κίνησης για να αγοράσουν και να εκτελωνίσουν τις ίδιες ποσότητες καυσίμων, μιας και προκαταβάλλουν στο Δημόσιο το σύνολο φόρων και δασμών.
Β. Οι οφειλές των πελατών τους αυξάνονται, χωρίς να αυξάνονται ούτε η κερδοφορία ούτε οι πωλούμενες ποσότητες. Τα μεγαλύτερα αυτά οικονομικά ανοίγματα των πελατών δημιουργούν μεγαλύτερες επισφάλειες.
Γ. Οι πωλήσεις εξασθενούν όπως είναι φυσικό μετά από κάθε αύξηση της τιμής.
6. Τέλος, οι εξάρσεις στην πληροφόρηση περιλαμβάνουν όπως κάθε φορά και τα νησιά της χώρας. Από πλευράς μας έχομε κατ’ επανάληψη καταθέσει στην κοινή γνώμη τα ακόλουθα:
Α. Οι τιμές των νησιών συγκρίνονται με της Αθήνας κάτι εξ αρχής λανθασμένο, όπως αναφέραμε.
Β. Το κόστος μεταφοράς προς τα νησιά, το οποίο είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με το κόστος στις χερσαίες περιοχές, πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν σε κάθε υπολογισμό, κάτι το οποίο δεν γίνεται πάντα.
Γ. Για πολλά νησιά υπήρχε κάποτε ένας ειδικός κρατικός λογαριασμός ο οποίος τροφοδοτείτο από μία εισφορά στην τιμή αντλίας και επιδοτούσε τις μεταφορές στα νησιά. Το Δημόσιο εδώ και λίγα χρόνια συνεχίζει να εισπράττει με άλλο όνομα τα χρήματα αυτά, έχοντας όμως καταργήσει την επιδότηση! Δηλαδή εισπράττει χωρίς πλέον να αποδίδει. Αυτό έχει αυξήσει αντίστοιχα το πραγματικό κόστος μεταφοράς, κι η αύξηση έχει περάσει προφανώς στην αντλία.
